Jedną z wielu ciekawostek systemu BTRFS jest obsługa “podwoluminów”, które mogą być używane w sposób całkowicie niezależny od reszty systemu plików — mechanizm przypomina bardzo typowy podział dysku na partycje, zdejmując jednak z użytkownika problematykę związaną ze złym rozłożeniem rozmiaru poszczególnych partycji i uciążliwą, często niemożliwą do wykonania podczas działania systemu modyfikacją układu.
Idąc dalej możemy nawet zrezygnować z tworzenia układu partycji i stworzyć dysk który jest w pełni zagospodarowany za pomocą BTRFS. Nie ma problemu z wystartowaniem komputera z takiego dysku — zarówno GRUB jak i Syslinux uruchomi się bez zbytnich kombinacji. Ale czy likwidując tablicę partycji musimy się ograniczać do jednej dystrybucji GNU/Linux? Niekoniecznie…
Proszę nie traktować poniższych instrukcji jako poradnika krok po kroku, a jedynie informacji o kluczowych punktach przygotowania dysku i systemów.
System plików
Przydało by się mieć ten system plików i móc go używać:
|
|
Niezbędna nam konfiguracja woluminów — zakładając, że mamy zamiar instalować dystrybucje Arch Linux oraz Gentoo:
|
|
Bootloader
Kolejnym krokiem jest instalacja bootloadera. Z powodu użycia kompresji Syslinux nie będzie potrafił się uruchomić, tak więc zostaje nam GRUB2.
|
|
A oto i przykładowa konfiguracja:
|
|
Systemy operacyjne
Kolejnym krokiem jest właściwa instalacja systemów w poszczególnych woluminach. Pacstrap czy instalacja stage gentoo nie jest kłopotliwa, jednak w przypadku dystrybucji Fedora, bądź innych używających graficznego instalatora niezbędne będzie ręczne zamontowanie naszego dysku z opcją subvol=nazwawoluminu przed rozpoczęciem instalacji plików na dysk. Nie zapomnijmy o zaktualizowaniu konfiguracji bootloadera.
Podsumowanie
BTRFS daje nam wiele możliwości których trudno szukać w jakimkolwiek innym (poza ZFS) systemie plików. Warto poznać na własną rękę wszystkie funkcje i zastosować je do własnych, nietypowych problemów.